‘Nederland is een merkwaardig land: een van de rijkste en gelukkigste ter wereld, maar toch chronisch ontevreden. Daarom hebben we sinds kort een experimentele regering die belooft alles anders te doen, met een minister voor Groene Groei. Veel groene zielen zijn juist tegen. Groene Groei bestaat niet, stellen zij, want groei is altijd vervuilend, dus Groene Krimp is de enige juiste weg. Mensen met verstand van economie leggen dan geduldig uit dat degrowth een dwaalleer is, maar dat een economie moet floreren om zo ingrijpend te kunnen veranderen, wil er bij deze groep niet in.’
‘Hun adagium is minder, minder, minder, al bedoelen zij dat anders. Minder kopen, reizen, vliegen, vuurtje stoken. Minder eten wat je lekker vindt, de verwarming lager, korter douchen, zo sober mogelijk leven. Het zijn kortom klimaatcalvinisten.’ (…) ‘Volgens de leer van Calvijn zijn wij allen ongeneeslijke zondaars in de ogen van een strenge God. Dit vinden we bij klimaatcalvinisten terug in het besef dat wij allen geboren consumenten zijn, en dus schuldig tegenover een al even abstracte grootheid, Het Klimaat. Net als hun religieuze tegenhangers wijzen ze zondaars op fout gedrag, denk aan begrippen als vlieg- en vleesschaamte.’
‘Zo populair als calvinisme is bij die ene groep Nederlanders, zo impopulair is het bij andere, meer hedonistische Nederlanders. Bezitten, verwennen en ontplooien zijn voor hen de belangrijkste drijfveren. Zij schamen zich daar helemaal niet voor en worden boos van moraliserend vingerwijzen. Shaming van bepaald gedrag, zo leert de wetenschap, werkt alleen binnen een groep met dezelfde overtuiging. Shaming van mensen met een andere overtuiging werkt averechts. Klimaatcalvinisme polariseert.’
Maar goed: het calvinistische deel van Nederland hebben we tenminste méé voor klimaatactie. De grote vraag is altijd hoe we die andere groep meekrijgen. De hedonistische Nederlander, die zich niet door sober links de les laat lezen, wordt nu politiek bediend door het rechtse kabinet. Maar recent onderzoek laat zien dat 80% van Nederland -dus ook die rechtse Nederlander- de opwarming van de aarde een catastrofale global emergency vindt. 80% gelooft ook dat deze opwarming door mensen veroorzaakt is. En 71% is het eens met negen stevige beleidsmaatregelen om het klimaat te redden. Cultureel mogen veel mensen dan vatbaar zijn voor het reactionaire geluid van Wilders, inhoudelijk willen ze graag méér klimaatwaanzin. Om aan die wensen tegemoet te komen is er nu die minister voor Groene Groei. Of je erin gelooft of niet, ik denk dat we er blij mee moeten zijn. Met Groene Groei heeft ook hedonistisch, rechts Nederland een verhaal om klimaatactie te omarmen. Als het klimaat inderdaad een god is, lijkt het me geen pietlut. Het maakt haar niet uit waarom we het juiste doen, als we het maar doen. En vlug een beetje. Want haar rijk is eeuwig, maar het onze niet.