Pessimisme is besmettelijk, optimisme aanstekelijk.

Klimaatverandering blijft iets heel abstracts, totdat je het monster opeens in de bek kijkt. Ik was voor zaken in Bad Neuenahr, onder Bonn. Kermis, currywurst en bier stemden me vrolijk, tot ik me realiseerde dat het oude centrum hier in 2021 werd weggevaagd door overstromingen. In Olympia kwamen bosbranden tot 100 meter van de Olympische bakermat – en ons hotel. Toch ben ik klimaatoptimist. Tegenkrachten zoals industrielobby’s, politieke onvredemelkers en de hetzekrant maken veel lawaai. In de media krijgen berichten over hobbels in de transitie meer clicks. Maar ondertussen is de wereld onverstoorbaar hard aan de slag om het klimaat te redden.

Wind en zon vormen een steeds groter deel van de energiemix. Schone energie is goedkoper dan fossiele energie. De kosten van zonne-energie zijn spectaculair gedaald – en blijven maar dalen. Wereldwijd komt er elke dag een hele energiecentrale bij aan hernieuwbare energie. De uitfasering van de brandstofmotor is onomkeerbaar ingezet. Ook wegtransport gaat van diesel naar elektrisch en waterstof. We worden steeds beter in groene waterstof en er zijn ook natuurlijke waterstofvoorraden ontdekt. We halen steeds meer warmte uit lucht, bodem, grondwater en restwarmte. De nieuwste batterijen kunnen meer energie opslaan en vasthouden met alom tegenwoordige grondstoffen. Elektrisch vliegen leek een illusie, maar komt nu toch van de grond. Cement, 8% van alle CO2 uitstoot, heette ‘moeilijk te verduurzamen’, maar nu is er al cement dat meer CO2 opslaat dan uitstoot. Er zijn stofzuigers die CO2 uit de lucht halen. Er is een techniek om CO2 te laten mineraliseren in steen. De hyperloop komt eraan, een magneettrein met vliegsnelheid, die 50% minder energie gebruikt dan de trein. Dankzij het Europese handelssysteem (ETS) wordt CO2 uitstoot steeds duurder, zodat de industrie die moet reduceren om winstgevend te blijven. Ik kan zo nog wel even doorgaan. Van de Wereldbank tot je VvE: er is geen sector, bedrijf, organisatie of orgaan dat niet serieus bezig is met verduurzaming. De nieuwe economie levert al veel nieuwe banen en concurrentiekracht op.

Zijn er niet vele redenen om pessimistisch te zijn? Vast wel. Maar weet je wat het is: pessimisme is besmettelijk en optimisme aanstekelijk. Pessimisme heeft nog nooit iets anders opgeleverd dan meer pessimisme. Onder het mom van realisme zuigt het, als een dementor uit Harry Potter, alle energie uit ons. Optimisme gééft ons energie, verbeeldingskracht, doorzettingsvermogen om ons lot te verbeteren. Optimisme zorgde lang geleden al dat het ons lukte om te overleven op deze planeet. Korter geleden om materiële welvaart te creëren, helaas met weinig oog voor onze omgeving. Nu helpt optimisme ons met de volgende grote sprong, naar brede welvaart, in balans met natuur en klimaat. Het is een hobbelige weg. Maar het gaat steeds sneller en beter.